شهربازیه خیالم...

یادت هنوز روے سرسره ے خیالم قِل مےخورد

مے رود و مے پیچَد و لبه هاے خیالم را قِلقِک مےدهد

و من ناخودآگاه مےخندم و رهگذرے با حیرت بر خنده ے تنهاے من مے نگرد !

کاش او هم تو را مے دید در خیالمـــ

یادت مے پـَـرد روی تاب

مے نشیند و تا اوج تا آسمان ها اصلا تا خودت پَـر مے کشد

و رهایے یعنے این...

یعنے دستانت باز باشد براے آغوشِ پُـر مهرِ خدا...

مے پرد روی الاکلنگ

یادت یک طرف و من طرفِ دیگر

و حالا روزهاست در هوا مانده امــــ

یادَت سَنگین تر از هَمیشه است مهربانَمـــــ !

و نگذار روزے رسد که یادت در هوا باشدُ من روے زمین !

باش مهربانِ بے منتهایمــــ

باش خوبِ خوبانمــــ

باش خداے  عزیزمــــ

من با یادت روزهاست در شهرِبازیه خیالم بازے مے کنمـــ

خودت هم باش

همیشه باش و یادت را از من و ما و همه دریغ مکُنــــ

دَستت را بده مهربانَمـــ

بِــرَویم روی دریاے سجّاده ام قایق سوارے کنیمـــ

دوسْتَتْ دارَمْ یِگانه مَعْبودِ قَلْبِ کوچَکَمــــ

دوستَتْ دارَمـــــ