نذری از جنس نور تقدیم به نور

یادت هست؟ آن روزها که ندای ثانیه هایم این بود: زیر کدامین آوار آرمیده ای آرامشم؟

یادت هست آن گنجشک زخمی را؟ و رهایش من و او در خواب...و بازگشت روح رهایم به تنی زمینی و نفس های سپیده دمی دیگر...

یادت هست از عشق و برزخ شعرها زمزمه نمودم و اشک ها ریختم؟ آن گاه که میان رفتن و ماندن مردد ایستاده بودم و در انتظار حرفی...کلامی...نشانی...

یادت هست مرغک نارسیده ز راه را؟ و روزهایی که برای وارستگی، دستان نیاز لبالب از زمزمه ی تثبیت بود و باور بود و ایمان... ایمان به وارَها وارَها کان رهیده هایی که خش خش برگ ها زیر پایم می خواندند...

و چه روزهایی بود!

از دو ماه پیش می گویم...از هفته های اول دی ماه...روزهای سخت نفس! روزهای صعب امتحان! امتحانی به نام دردهای ناگهانی ِزندگی...و نیمه شبی تاریک زیر نور ماه و سکوت سیمگون ستارگان و باد سرد زمستانی تفالی بر حافظ زدم و آمد که نذر داری...نذری که ادایش راهگشای جاده های تاریک پیش رویت است...

راست می گفت...یادم آمد نذری بود از جنس نور تقدیم به نور...

همان شب بود که خدا بود و تو بودی و نازنین بود و فاطمه..

و نذر نور را آغاز نمودیم:

أعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم

بِسْمِ اللهِ الْرَّحْمنِ الرَّحیم

اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمین...

....

و حالا به پایان سی جزء نور رسیده ایم...

....

ألَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدورِ النّاس

مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاس.

صَدَقَ اللهُ الْعَلیُ الْعَظیمِ.

حالا که به آن روزها می روم و لحظه های زندگی ام را ورق می زنم و آرام آرام طوفان آن روزها را می نگرم، می بینم اثری از آن همه لحظه های تردید نمانده...و انگار نوری از جنس نور ازلی قلب هایمان را در آغوش کشیده است...

چه خوش لحظه هایی ست لحظه های اتمام نذر و عهد و پیمانی که با او بسته باشی...با یگانه ی بی همتایت... همان که عاشقانه بر سر کویش تا همیشه حدیث عشق می سرایی و ساز عشق می نوازی و رقص عشق می روی... همان که کلامش روزهاست بر لحظه های تنفس تو، بر غم و شادی هایت جاری ست و تو مست حضور او در تمام ثانیه های بودنی...

بارالها!

مهربانا!

پروردگارا!

بر عهد و پیمانم تا آخرین لحظه ایستادم.و نیتی که رازی ست میان من و تو...به حرمت قداست دوستی های پاک، بر همراهانم در این 60 روز لطف و رحمت بیکرانت را بباران...

بر آن زیباترین هدیه تو  به زندگانی ام.

بر آن نازنین و همراه روزهای خوش با هم بودنمان

و بر او که عاشق ترین ماهی تشنه ی دریای بیکرانت است.

آمین یا رب العالمین