قدم قدم، با یه علم، ایشالله اربعین میام سمت حرم...

هواللطیف...

پارسال، گز مظفری، یه نامه، یه تسبیح، من، دانشگاه،  یک زائر پیاده ی امام حسین

موسسه ی اهل البیت، قدم زدن، لیوان موزیکال، خدا، آرزو، محال، اشک، دعا، کربلا....

عید، لحظه تحویل سال، حرم سیدالشهدا، عشق، خلصه، شور، اشک، آرزو، دعا، دست های خالی...

این روزها، نزدیک اربعین، من، موسسه ی اهل البیت، تنها، برگه ی عوارض کربلا، فردا، پرواز، بغداد، سامرا، نجف، پای پیاده، ان شاالله اربعین کربلا.......

این تموم یک آرزوی محال بود که فقط و فقط و فقط به نگاه امام زمان و امام حسین علیه السلام داره به یک واقعیت رویایی تبدیل می شه

زندگی بعضی ها درست چیزیه که گاهی توی رویاهام بهش فکر می کنم، و گاهی یه کم از اون رویاها واسه منم اتفاق میوفته

ان شاالله فردا عازم کربلا خواهم بود...

قول می دم به یاد همممممتون باشم... هم خوانندگان روشن هم خاموش:دی

منو از دعای پاکتون محروم نکنین...

ان شالله اگه توفیقی باشه و تو راه نجف به کربلا قرار بگیریم، حتما و حتما به نیابت از طرف همگی قدم برمی دارم

از الان دارم می لرزم

یعنی می شه قدم های صاحب جمعه های انتظار رو اونجا دید؟!.................

+ حلالم کنین دوستان عزیزم