کافی ست بخواهی!

هواللطیف...

بیا جز نجوای عاشقانه ی سرو های آسمانی را نشنویم

بیا بوسه زنیم بر لطافت گل سرخ

بیا عشق بورزیم به لحظه، به لبخند، به گندم زار

بیا ابرها را در دست بگیریم 

پُر شویم از حس خدایی که همینجاست

بیا دعای باران بخوانیم، و آسمان را به اشک دعوت کنیم

بیا فراموش کنیم آنچه بود آنچه شد و آنچه می شود را

بیا تنها در لحظه ای غرق شویم که ما را به آینده می کشاند

اصلا بیا دست در دست آبی ترین احساس هستی ، خدا را شکر گوییم، لب تاقچه ی محبت ، انار دل را دانه دانه کنیم و عشق را  با تمام وجودمان ببلعیم!

آری

بیخیال تمام بدی ها و اشک ها و غصه ها و دل شکستگی ها و نداشتن ها 

بیا اندکی بخندیم، ببوییم، لمس کنیم، نگاه کنیم، قدم بزنیم، بشنویم و ...

و زندگی کنیم!!!

+ بعد از مدت ها ازین سبک حرف های دلم رو نوشتم

حس خوبی داشت