هر دم از این باغ،شعـــــری می رسدD:

دلم شعر می خواهد...

شعرهای ناب...

شعرهایی که واژه های حبس شده درون سینه ام را بی پرده فریاد زنند...

دلم

انگار

آهنگ کلام، می خواهد...

فروغ باشد یا حافظ یا مولانا یا سعدی یا قیصر فرقی ندارد...

فقط  حرف درونم باشد...

دلم بی نهایت شعر می خواهد....

رگبار۱: دوستان عزیزم لطفا در نظرات اینجا فقط شعر بذارین!!! نه نظرات دیگه!  فقط شعر لطفا!

یا از خودتون یا از بزرگانی که شاعران بنامی هستند...

اشعار ناب می خوام... شعری که ارزش خوندن داشته باشه....

این گوی و این میدان

بسم االله...

دحو الارض

کعبه ی تو

       امـــــروز

       از میان آب ها

       بر می خیــــزد

کعبه دلم را

کِی

مجالِ سر برآوردن است؟؟؟

یه اتفاق خوب

یه روز خـوب

باور کن میشه همین امروز باشه...

روزی که خدا  رحمتشو بر بنده هاش تموم کرده...

روزی که دعوت شدیم به روی زمین...

زمینی که فروتنانه ما را در میان آب های بی کرانش جای داد...

دنیا دنیا حال و اتفاق خوب براتون آرزو دارم...

به یاد ما هم باشید در چنین روزی...

مگه زوره خو؟!

اندر حکایت دو روز دوندگی و گرسنگی ما ...

مـــ کــــ ثـــــــ

یه مـ ـکـ ـث...

نمی دونم تا کِی اما نیاز دارم به یه مکث

دلم زده شده از اینجا... از آسمونی که توش پُره از پرنده های گوناگون...

بین این همه پرنده کسانی هستند که حتی دیدنِ پروازشون از دور آزارت می ده...چون یکرنگ نیستن! چون رها پرواز نمی کنن... چون هدفشون از پرواز نمایشِ بال هاییه که همه ی پرنده ها دارن! چون پَرِت با نوکشون زخمی شده.چون می بینی واسه رسیدن به مقاصدشون...

نه بیشتر نمی خوام بگم!!

نه اینکه تحمل پروازشون رو نداشته باشم! نه...  تحمل کارهاشون رو ندارم...

دلم می سوزه... هر کدوم بالاشون زخمی می شد یا خسته ی راه می شدن ضماد می گذاشتم روی بالشون تا خوب بشن... یه موقع هایی یواشکی... یه موقع هایی آشکار... اما روشِ تشکرها گاهی نوک زدن و زخمی کردنه...

دلم هوای یه جای دیگه رو کرده...یه جایی که با شروعِ اسمِ من، تموم میشه...

تا کِی رو نمی دونم اما فعلا اینجا نمی نویسم...

شاد و آروم باشید در پناه حق...

رگبار۱: جمعه های انتظار سر جاشه...

رگبار۲:  دو دسته از آدما هستن که هیچ وقت امیدی به خوب شدنشون نیست:

            ۱- اونی که کمبود داره...از هر لحاظ !

            ۲- اونی که از نظر روانی مریضه...

امیدوارم هیچ وقت جز این دو دسته قرار نگیریم...

رگبار۳: گاهی وقتی دلی می شکنه خودمونو حلاجی کنیم... شاید نا خواسته پاشنه ی کفشمون توی دلش فرو رفته... شاید اون موقع توی گوشمون هندزفری بوده و نشنیدیم صدای شکستنشو... 

شاید این ما بودیم که باعث دل شکستگیش شدیم...

زیباترین لبخند خدا...

امروز خورشید تابناک تر از همیشه است...

می روم و خودم را به دستان آرام آب می سپارم...

زیباترین لباسم را می پوشم

موهایم را که فری خدایی دارند دور تا دورم بسان آبشاری موّاج رها می کنم...کمی سِرُمِ کریستال به آن ها جلوه ای دو چندان می بخشد...

گل سر کوچکی کنار موهایم میزنم...چون ستاره ای چشمک می زند در شبِ گیسوانم...

می رسم به صورتم...روزهاست از پیوستگی ابروهایم و از دخترانگی هایش خبری نیست...خود زیبا نقاشی شده است.نیازی به نقاشی دو چشم و ابرو و لب و گونه ها نیست... وخدا را شکر می کنم برای روزهای زیبایی و طراوت خدادادی ام... چراکه آرایش خدایی اش ابدی ست!

خوشبوترین عطرم را بر می دارم... کمی زیر گردنم کمی روی قلبم کمی هم روی گل سرم می زنم...

گردنبند زیبای مروارید اصلم را که یادگار روزهای لبنان و سوریه است بر گردنم می آویزم...

و گوشواره هایش در لاله ی گوش هایم تاب بازی می کنند...

چند تار موی کنار گوشم را اتو می کشم... جلوی خاصی به صورتم می بخشد در میان این همه موجِ بی تاب ... چند تار مو را هم کج میریزم روی پیشانی ام ...

حس خوبیست... گاه زیباتر از همیشه ای... گاه دلت می خواهد می شد موهایت را به دست باد می سپردی و آسمان را تا همیشه در حسرت دیدار زلف های پریشانت نمی گذاشتی.

چرخی می زنم... روبروی آیینه ای تمام قد...

لبخندی سرشار از رضایت تمام چهره ام را غرق در شادی وصف ناپذیری می کند...

و هنوز بعد از گذشت یک سال از *تبریک روز دختر* در این خانه ی مجازی به این می اندیشم که می شود زیباترین لبخند خدای مهربان باشم؟! 

خداوندا به پاس تمام دخترانه هایم شکر...

ولادت حضرت معصومه(س) و

روز دختر بر تمام دختران ایران زمین

و تمام دوستان خوبم مبارک باد