یه پرواز عجیب...

عزیز من سلام... 

امروز یه باره دلم خالی شد.... 

خوبه که بودی باهام وگرنه همون لحظه پروااااااااز می کردم تا ابدیت.... 

داشتم رانندگی می کردم،تنها بودم... 

تنهای تنها... 

حس کردم قلبم خالیه خالی شد...  

یه خلا عجیب با مکش فوق العاده زیاد... 

حس  کردم سبک شدم... 

انگار داشتم توی هوا رانندگی می کردم... 

حواسم بود و نبود... 

خودم هم بودمو نبودم... 

دستام سرد سرد شدن ...یخ زدم یه مرتبه...  

یه لحظه حس کردم قلبم خالی شد از همه... 

از تمام وابستگی هام... 

از تمام دلبستگی هام... 

خالی شد از عشق وچه قدر بار سنگینی بود بر قلب خسته ام... 

نمی دونم چرا ولی میون اون همه آدم توی ترافیک،حس کردم چه قدر تنهام... 

دیگه عشقی ندااااارم... دارم پرواااااز می کنم ...     پرواز...  

یه لحظه با خودم گفتم اگه الان پرواز کنی هیچ وابستگی به هیچ کسی نداری...!!!حتی مریم... 

این یعنی خلا...یعنی اینکه اقیانوس دلت یه مرتبه خشک خشک خشک بشه...!!!

. 

. 

. 

یه باره اومدیو و رفتی نشستی توی قلبم... 

انگار می شنیدم صدایت را... 

گفتی فرینازم من که هستم...یادته بهت قول دادم هیچ وقت تنهات نمی ذارم؟!!.. 

یادته بهم قول دادی وابسته نشی وارسته بشی؟!! 

من باهاتم...تو عزیز منی... 

. 

. 

.  

اومدیو قلبمو پر کردی از عشق خودت... 

اومدیو دوباره پرم کردی از وجود مقدست... 

دمیدی در من...شدی برام اکسیژن...عشق...انگیزه و شوق برگشتن دوباره به زمین... 

سیراب شدم از حضور نورانیت... 

حس کردم دارم می یام پایین... 

حس کردم بدنم گرم شد...دوباره گرمای وجودت را به من ارزانی داشتی عزیزترینم... 

به خودم اومدم دیدم هنوز فرمون توی دستامه... 

ولی الان دیگه دارم روی زمین رانندگی می کنم... 

پرم از تو ... از عشقت ... از نورت ... از گرمای وجودت ... وتک تک سلول های بدنم گواهی حضورت را زمزمه می کردند... 

عزیزترینم ... خدای خوب و مهربونم ... 

شکر....بینهایت شکرت بهترینم... 

ممنون که دوسم داری و تنهام نمی ذاری... 

ممنون که امروز به دادم رسیدی و زندگی دوباره ای بهم بخشیدی... 

خدای عزیزم به خاطر همه چیز ممنون... 

باش ...همیشه و همه جا... 

می دانی که اگر نباشی...یا اگر نخواهی که باشی،فنا می گردد روح وجسم فانی ام...!!!  

حالا فقط عشق توست که سراسر قلبم را به احاطه در آورده است... 

                                زمانی قلبم را خانه ی کسی کن که آن را خالی نگرداند... 

                                                                      که لیاقت همجواری تو را داشته باشد...