سومین جمعه ی انتظار

سلام مهربانم

کاش می دانستم چگونه می شود به حضورت رسید

حس غریبی ست اما می دانم این روزها افسار اسب سرکشم به دستان تو گره خورده است...

می دانم همین که بگویی بایست با ارادت خاصی می ایستد و آروم می شود از تمام تاختن ها

آقای خوبی ها

امروز هم به انتظارت دستانم را تا آسمان ها بالا برده ام.چه قدر به بودنت نیاز دارم

به نفس های خدایی ات ... به حس حضور خالصانه ات... به پاکی و نورانیتت...

آقا جان!

می دانم قرار نیست از دلتنگی ها برایت بگویم...

اما تا نگویم که نمی دانی چه قدر نبودنت به دلم فشار می آورد...

می خواهم همه از شوق دیدار تو باشد و می دانم آن زمانی که آمدی مشتاقانه به درگاهت می شتابم و سراپا شورو شعف می گردم و کاش فقط نوبتی که زده ام جزء اولین ها باشد تا حس ظهور تو حضورت را برایم تداعی کند...

همین که دلم قرص است به حضورت برایم دنیایی می ارزد

کاش دلم به ظهور جاودانه ات هم قرص می گشت...

اللهم عجل لولیک الفرج