چهل + هشتمـــین جمعـه ی انتــظارت

سلام مهدی جان...

دیگر  سلام های ساده برایم زیباترند و من راحت و بی تکلف اولین کلامم را با سلام آغاز می کنم...

راستش را بخواهی دلم در این سرمای زمستانی کمی یخ بسته است...هر آدینه با طلوع خورشید انتظارنامه ای دیگر از میان انگشتان دلش برمی خیزد و به امید رسیدن به مقصد حضور تو، تا شب هزاران بار حدیث راه می سراید و دلش بر قاصدیست که قول داده هر هفته تا شما پرواز کند...

مهدی جان!

قاصدک، انتظارنامه هایم را به شما می رساند؟ اگر می رساند پس چرا تمام نامه هایم بی جواب مانده اند؟ چرا آخر تمام نامه هایم سنگینی نگاهی و ژرفای سکوتی رازآلود عیان می شود نه جوابی که با گوش هایت بشنوی و با چشمانت بخوانی و با زبانت زمزمه کنی... چرا جواب هایتان نه مهر تایید است و نه امضای عدم آن!؟

دلم جواب می خواهد...این روزها از تمام زمین و زمان جواب های سوالات تاریخ گذشته ام را درخواست می کنم...

می شود از میان نامه های رسیده بر در خانه تان، جواب یکی از آن ها را برایم بفرستی؟!

راستی تو آخرین امامی... همان که راه راست را می نمایاند و دین را با خوش لهجه ترین واژه های هستی برایمان مشق می کند... حالا بیا و بگو دعایمان چه باشد؟!

آمدن تو میان دنیایی که اکسیژن آن روز به روز تحلیل می رود و سینه هایمان را غرق در فشاری در عمق عمیق ترین درد ها می فشارد!

یا نیامدن تو و آمدن ما به سوی تو در دنیایی دیگر... دنیایی که احترام حضور تو را داشته باشند...دنیایی که بتوانی دستت را بر شانه های هم نفسی از جنس آدمیت خود بگذاری و یا علی بگویی و برخیزی...

ما بیاییم

یا تو می آیی؟

ما سینه هایمان را شرحه شرحه از فراغ بسوزانیم یا تو ما را رهنما می شوی؟

چه حرف هایی که میان کلمات با شعور پنهان می شوند... و خدایمان و تو و این کلمات می دانند حالی که من دارم را! حالی که این انتظارنامه دارد را...

چقدر زمین تو کوچک است پروردگارم...

می شود ما را تا امامت به بیکران هستی ات ببری؟؟

اَللهــمَّ َعَجِّــلْ لِوَلیِـــکَ الْفَـــرَج

رگبار1: خاله و زن دایی از کربلا برگشتن...خاله چقدر پاکه... می ترسم بغلش کنم... چقدر بوی کربلا رو می ده

رگبار2: اردوی کویرنوردی...نمی دونم چرا هم دوست ندارم برم هم حس بدی ندارم به این اردوی یک روزه!

رگبار3: پست هایی که نظراتش بسته ست و رمزداره رمزهاشو به کسی نمیدم.می مونه برای خودم! (یا یه مخاطب خاص)....دلیلشم نمیدونم... اسمشونو گذاشتم نوشته های مغرور ( نگین! این اسم خیلی وقته واسه من وجود داره.گفتم که بدونی خلاصه:دی)