شانه های باران

ببار بارانم

ببار تا قطره های غیرت مرد ِمن در پس دانه هایت محو گردد

ببار تا سالار ِمن بداند تنها نیست امشب

ببار تا سر بر شانه های همدردی تو بگذارد و قامت رعنای مردانه اش خم ِ جور و ستم فرومایگان نگردد پس از من...

ببار بارانم

ببارو اشک فرشتگان باش که دیگر محدّثه ای نیست برروی زمین سردو خاکی..

ببار که باریدنت وصال است و فراغ...

وصال من و معبودم...من و پروردگار بی همتایم...من و مهربان پدرم؛محمد(ص)

و فراغ...فراغ من و مرد ِمن...من و علی ِمن...من و دو پاره ی تنم،حسنینم... من و بانوی سختی های روزهای پس از من،زینبم... من و جگر گوشه ام،دردانه ی سه ساله ام،ام کلثومم

خداوندا

علی را چه کنم؟!

مرحم اشک های مردانه اش باش

پنـــاه بی پنــاهی های دردآورش باش

تکیه گاه شانه های خمیده اش باش

خداوندا!

فانوس شب های تیره و تارش باش

همزبان لحظه های تنهایی اش باش

همدرد دقیقه های بی کسی اش باش

خداوندا

همراه لحظه به لحظه ی زندگی اش باش

راهنمایش باش

ایستادگی اش باش

شور و نشاطش باش

اشتیاقش باش

انگیزه اش باش

پروردگارا

علی را چه کنم؟

و خودم را...

لحظه های بدون علی را

خانه ام بهشت برینت

و من چراغ ِخانه ی بهشتم

صاحبخانه را چه کنم الها؟!

نیمه ی جانم را چه کنم پروردگارا؟

که بر روی زمین جا مانده در اندوهو غمو ماتمو صبر...

علی بود که من زهرا بودم و درخشان چون نور

علی بود که من فاطمه بودم و رهاشده از بدی ها و دور

حال تو بگو پروردگارم

علی را

نیمه ی جانم را

همدم لحظه هایم را

صلابت گام هایش را

گرمای حضورش را

لبخند نگاهش را

در این سرسرای بی انتها

از کجا بیابم؟

که مرا بانوی علی آفریده ای تو

و علی را تمام ِ دنیای بانویی از جنس نور...

جان به جمال جانان زنده می شود

و حالا

چه کنم بدون علی، من؟!

چه کند بدون من، علی؟!

ببار بارانم

ببار تا علی ِمن، روح و جان من، تنها نماند امشب

بارالها!

علی را...پاکترین دنیای دلم را... هدیه ی زیبایت را امشب به تو می سپارم

آرام جانش باش پروردگارا...

آرام جانش باش که علی با من علی بود و من با او زهرا...

ببــار بارانم

ببـــــار

تـا علی ِمن

تنهــا نماند امشب...

رگبار1: ناله های وداع زهرا را اینگونه شنیدم من!

تو چگونه می شنوی مهربان؟!

رگبار2: یکی از بیقرارترین رگبارهای طولانی بهاری بود امشب...آسمون فقط می باره...

رگبار3: جناب امید، شما از داغ دل سالار فاطمه بگو و من از دل نکندن های یاس کبود علی...