کمی نزدیک تر بیا...

پـرواز قطرهـ های آب میان سبزیهـ چمنزار ها را دیدهـ ای؟

می چرخند و می دوند و می شتابند

تا بر عطش چمن های پژمردهـ ،جان شوند و جهان شوند و زندگی..

خط خمیدهـ ی شتابشان

دایرهـ ای ست به شعاع شیطان ترین قطرهـ !

همان که دُردانگی هایش سر به فلک کشیدهـ است...

به قطرات دل می اندیشم...

و انحنای فوّارهـ ی عشق !

که تا کجا

و تا کدام قوس قُـزح گیتی می شتابد؟!

آخرین قطرهـ ی بازیگوش دل را به تماشا می نشینم...

همان که چون آن بزرگ ترین دانه ی انـار دل است...

همان که سهم توست از تمام عاشقانه های روزگار..

ای آشنای همیشه!

از آنجایی که ایستادهـ ای بگو

دُردانه  قطرهـ ی بازیگوش ِدل

تا تــو می رسد ؟!