زیباترین بهانه

هواللطیف...

بهانه ی زیبا نوشتن شده ای بانو

و چه بهانه ای زیباتر از میلاد گرم تو در این زمستان سرد

مهربانیه نفس های زمستانی، به آب های  راکد ِ زندگی، شوق حرکت می دهد، اما کدام نفس هم، فرق دارد! باید نفس کسی چون تو باشد که مهربانی از چشم هایت می جوشند و از نگاهت می پاشند و از دهانت می ریزد و در لبخندت شکوفه می زنند...

طعم مهربانی تو شبیه سرخی آلبالوهای ترش و براق نوبرانه است که بر شاخه ی سبز درختان خودنمایی می کنند و سبد سبد شکوفه ی سرخ از لبانت می چینم و به بزم تنهایی هایم میهمانشان می کنم برای روزهایی که نیستی و نیستم و نیستیم!

طعم مهربانی هایت انار عشق است در شب یلدا، دانه به دانه، سپید و سرخ و گلبهی، ترش و شیرین، خوب و بد، هر چه باشد انار است و انار همیشه خوب است

و انار مهر تو خوب تر! خوشرنگ تر! خوشمزه تر...

طعم مهربانی هایت مروارید دریاست! نگین دریا! و دریا به همان تک جواهر رسته در دلش موجی از غرور می سازد و به ساحل روانه می کند

طعم مهربانی های تو شبیه تمام خوب ها و خوبی های دنیاست، حتی آن هایی که زیادی خوبند و نمی شناسمشان و ندارم و ندیده امشان

اما در مهربانی های تو شکی نیست

عجب نیس تقارن میلاد تو با میلاد پیامبر مهربانی ها...

میلاد تو که روزهای خاکستری مرا رنگ و بوی دیگری...

سپاس ِ بودنت ماهی قرمز خوشرنگ دریای خدا

و شادباش و تبریک میلادت را که امروز یکی از بهترین روزهای خوب خداست

تولد وجود مهربانت مبارک باد

بر تمام آنانی که به مهر تو زنده اند:)

فاطمه ی عزیزم تولدت دنیا دنیا مبارک باد