عسل باید بود D:

چه قدر دلم بی محابا رها شدن از این روزها را می طلبد حالا و می رسم به آنجا که بودم سالها پیش... کمی رها  کمی بی غم! کمی آزاد   کمی شاد  کمی سرخوش و  کمی فرینـــاز!

چه زندگانیه گـِردی داریم ما آدم ها!

می چرخیم و می چرخیم و می چرخیم و گاهی ناک اوت می شویم از این حلقه و چه پرواز زیبایی خواهد بود آنگاه که خود را از گرد ِ این گِردیه بی انتها خلاص کنی

جانم درد گرفته عجیـــــــب

پرواز سختی بود اما مهم این است که حالا رها شدم از دایره ای که داشت سر ِقلبم را کلافه می کرد! از این چرخش از این سرگیجگی از این شُرشُر اشک ها خسته بودم!

می دانم هنوز روزهایی هستند که طاقت از کفم می رود اما ابایی نیست از آن لحظات بازگشت به حلقه ی قدیمیه چرخان این روزگار

هنوز شهامت ایستادن و فریاد ِ رهایی را ندارم اما باز هم ابایی نیست

اصلا از زندگانی نه می ترسم نه دلگیرم نه دلبــسته!

من

تمام

دلم را

روحم را 

خودم را

عشقم را

جوانی ام را

بیرون می کشم از تمام خاطراتی که شیرینی شان را دوست داشتم

نمی خواهم جایی در دیروز در پریروز در آن هفته در آن ماه در آن سال ها جا بمانم

نمی خواهم حالا که می شود در حال ، زندگی کرد خودم را  زندگانی ام را  تباه ـ ماندن در گذشته در خاطرات زیبای گذشته کنم....

من

می روم  به پیش

کمی اینطرف تر از احساس

کمی آنطرف تر از سنگ ها

چیزی شبیه عسل

که نه سنگ است و نه آب!

من

می روم به عسل گونه زندگی کردن

کمی با غلظت مهربانی

کمی با شهد محبت

کمی فقط کمی با شیره ی خاطراتی که فراموش نشدنی ست 

و کمی با موم عقل!

اما هنوز پیش می روم

و عسل گونه که زندگی کنی دیگر نه فاسد می شوی نه مُفسِد!!!

و این تمام ِ عشقی است که مقدس می ماند هر چند بدون بودن معشوق در کنارت و در چشمانت و در دستانت و ....

دلم

عسل گونه گشته است و چه سخت بدین جا رسید

دیگر

یادم می ماند تا ابد تا ابد تا ابد نه آب باشم و روان و نه سنگ باشم و سخت!

عسل باید بود

رگبار1: دارم تند می رم می دونم اما می خوام بنویسم که یادم باشه روزهای رهایی هم می تونن خیلی شیرین باشن به شیرینیه عسل 

رگبار2: از سهای عزیزم هم به خاطر متن خیلی خوبش ممنونم که باعث شد خط فکریه من به این سو بره

رگبار3:  بر من خُرده نگیرید اگه گاهی می نویسم و خوبم و گاهی نه!

یه ثباتی هست یه آرامشی که خدا کنارمه و دلم بهش گرمه اما من این نوسان زندگیمو این امواج دریای زندگیمو دوست دارم!

هر چند سخت باشه اما دوستشون دارم...اون آرامش و پیروزی که آدم بعد از یه کار سخت داره رو هچ وقت دیگه نداره! می دونم زندگیه آینده ی من هم خیلی جالب تر از الان میشه اما من دوست دارم این جالب بودنو....این اتفاقات عجیبو ... این زندگی رو....

چون خدا هست کنارم....چون همیشه کنارمه

همیـــــــشه دلم به بودنش گرمه عجیـــــــــــب