تو بگو...

هواللطیف...

و هر روز نزدیک تر و

من دورتر

به سرآغاز سالی نو

دلم برای واژه های قشنگ

برای عشق

برای آرامش

برای لبخند

برای زندگی

تنگ شده...

دلم برای از یک گل سرخ زیبا نوشتن

و در بزم ستارگان شب گم گشتن

تنگ شده...

دلم برای یک بغل داشتن

دو چشم را بوسیدن

و محبت را بلعیدن

تنگ شده...

دلم برای اتفاقات خوب!

لحظه های زیبا

و عطر گل های رنگارنگ

تنگ شده...

این روزها که در گردابی مهیب دست و پا می زنم!

و به التماس می گویم

که گذشتم!

بگذر!

و به تشویش

که تــــ...

راستی تو بگو

تـــسلیم شدن کار من بود؟؟؟

+ وقتی نشد و هیچ کس نفهمید... وقتی آن که بخواهی نشود به آنجا می رسی که هر چه بادا باااد...

++ روزهای سخت ِ سخت ِ سخت!!!!!

گرداب ِ گردون!

هواللطیف...

شاخه های تکیده ی امید

بی بار تر از آن است که نوید بهار دهد!

و گردون ِ روزگار

پایین تر از آنی که نفس برسد!

روحم زخم خورده ی ترکه های خشکیده ی سرد!

و جانم در ناجوانمردی سرنوشت می سوزد!

کیست که غیرتش سایه بان شود و

دستانش پناه و

دلش مأمن امن زیستن؟!

نه بوی اقاقی به مشامم می خورد و

نه عطر نرگس و

نه عشق رُزهای سرخ!

کیست که جواب بدهد؟!

تمام پژمردگی گلبرگ های نسترن و نیلوفر را!

و چرا گردون نمی گردد؟!

تا به کی خراش ِ تن، بر زمین ِ پست بیفتد و

صخره ها در قلبم تیر نامردی بیفکنند...؟؟؟

بچرخ گردون!!

که ملحفه ی خاکی زمین،

روح و جان و تن و روان مرا

همین روزهاست

که در خود برای همیشه مدفون سازد!!!

دچار ِ گردابی مهیب شده ام!

+ به هزار ساز زمین رقصیده ام! گیج گوشه ای افتاده ام و نمی چرخد!

این گردون ِ زندگی نمی چرخد که نمی چرخد که نمی چرخد!!!

++ قدرت شکر کردن را در این روزهای سخت ِ سخت از من مگیر خدایم....

ساده بگویم

می ترسم!