غیرت ِ قلب ِمردانه ات!

دلم می خواست تمام نوشته هایم کاغذی بودند...

حالا که دیگر نمی شود تو را درک کرد دلم می خواهد تمام نوشته هایم برای تو را مچاله می کردم با قلبمو و پــــــــرت می کردم کنار اتاق و دلم می خواست مچاله شدنشان را با چشمانم میدیدم!

مگر این کلمات، بوی قلب ِ مرا نمی دهند؟! و اتاقم که روزهاست   ماه هاست  بوی حضور تو را به خود گرفته است....

و دستانم که چه زیبا نامت را می نگارد روی این صفحه ی پر کلید!

از تکرار نام مکرر تو برای خودش سمفونیه عشق زیبایی سر می دهد و می نویسد نامت را  و می نویسد و می نویسد و می نویسد و می نوازد انگار نامت بر ساز ِقلبمو و کاش کسی می فهمید حس ِمرا که مستم می کند از تو و برمی خیزم می روم از این اتاق ِسقف دار بیرون... می روم کنار پنجره سرم را بیرون می کنم !باز هم تنگ است!!!   اصلا می روم وسط حیاط   می روم زیر آسمان و می چرخم و می چرخم و می چرخم با نوای باقی مانده ی نواختن ِنامت بر روی تک تک تار های قلب خسته ام  میرقصم و می رقصم و می رقصم...

و نامت که حالا نمی شود به حرمتت اینجا هم بنوازمش عزیز دل ِمن!

انگار اتاق و دیوار و سقف و خانه و پنجره مثال قفسی تنگ می ماند و من پرنده ای رها تر از همیشه که با بودنت ، با تک تک قطرات زیبای احساس ِنابت بر من ، بال هایم را خیس ِ خیس می کند و دلم می خواهد روزها زیر آسمان ِخدا برای تو با آهنگ نام تو بچرخم و بپَرم و پرواز کنم تا....تا  بی انتهاترین جای دنیا ...تا خداااااا تا خداااااااااااااااا

و می ترسم از زمانی که نکند سقف ِآسمان هم بر من تنگ آید و ...

آن وقت بگو من چه کنم عزیز ِ دلم؟!

بگو به کجا پناه برم؟!

بگو تا کجا می شود رهای رها پرواز کرد و شاد بود و آرام از عشق ِ تو خندید و خدا را استشمام کرد....  بگو دیگر چگونه  رها شوم از لبریز ِ تو گشتن  تا اوج عشق  تا آسمان ها  تا بی انتها...

ببین امروز مرا تا کجا کشانده ای...از مچاله شدن قلبم گفتم تا پرواز تا بی نهایت ها تا بیکرانگیه عشق   تا شور   تا شوق   تا امید   تا انگیزه   تا ....  اصلا تا خود ِ زندگی...

عزیز ِ دلم!

با تمام این مدرنیته ی حاکم بر بودن ِ من و تو! هنوز انگشتان ِقلبم است که برایت می نویسد تا بدانی بیشتر از همیشه دوستت دارم...

و می ترسم از روزی که شک کنم بر انگشتان قلب تو عزیز ِ من!

نکند فقط انگشتانت است که بر حسب عادتی دیرینه ی بودن ِ  مردانه اش برای من نوای بودن بسراید؟؟!

مردانگیت کاش همیشه تا دنیا دنیاست مردانه باشد و غیرت ِقلبت اجازه ندهد دستانت برای گفتن دوستت دارم ها عادت کند عزیز ِمن!

و مَرد...

شاید این کلام برای من غریب تر از همیشه گشته این روزها!

و حالا که

فقط

فقط

فقط

بر تو و مردانگی ات مومن گشته ام! نکند نقابی باشد و تو نیز چون دیگر مردان ِ این عالم، نامرد گردی با قلبم!

........

......

....

و بی پایان می گذارم حدیث ِپروازم را با تو و کاش ایمانم با شعله ی غیرت ِمردانه ات همیشه چراغ افروز ِچشمان ِآشنایت باشد  مَرد ِ من!

   روزت مبارک....

تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم...

پنجره رو باز می کنم آروم تر از همیشه می شینم کنارش..... باد موهامو محکم میزنه تو صورتم!شاید حتی این سیلی هم نیازم باشه اما واسه من قشنگ ترین شترقی که خوردم همون جمعه بود که زدی به دلم با فقط یه جمله!

و اساسی دل و قلب منو تکون داد...  این روزا تو بهتر از هر کس دیگه ای دلیل آروم تر بودنمو میدونی. میدونی چرا فقط به یه لبخند ملیح و یه چشم خندون اکتفا می کنم!و خوشحالم که کسی سین جیمم نمی کنه که اون فرینازی که از دیوار صاف راست راست بالا می رفت کجاست!؟

این روزا درد دندونای عقلم  و کشیدنش و اینکه کمتر می تونم صحبت کنم هم چه هدیه ی بزرگی بوده واسه من عزیز دلم !  حتی با تمام دردایی که می کشم!

اومدم بهت بگم خدای مهربونم   عزیز دلم    جان ِ من

حتی اگه من یکی رو خیلی دوستش داشته باشم و حتی عاشقش باشم!حتی اگه خیلی برام بین همه ی بنده های زمینیت عزیز باشه،اما بازم هیچ وقت نمی تونه که جای تو رو تو قلبم و روح و جسم و جون من بگیره!!! تو یگانه معبود منی که می پرستمش...هیچ وقت قلبم راضی نمیشه جز تو جز خدای عزیزم  هیچ کس دیگه ای رو بپرسته!!

و حالا خوشحالم که بهم تلنگر زدی...خوشحالم که زودتر از اتفاق ، هشیارم کردی

خدای مهربونم خوشحالم تو 22 مین بهار زندگیم تمام عمر منو بیمه کردی که اگه روزی زمانی اتفاقی افتاد خیالم راحت باشه عزیزانم برام عزیز هستن   عشق و انگیزه و امید و زندگی هستن   اما فقط تویی که قراره بپرستمت  قراره عاااااشقانه صدات کنم و با تمام وجودم بگم خدا خدا خدا خدا

وقتی می ذاری آروووم دقایقی کنار سجاده م آروم آروم تو آغوش تو بخوابم  باور کن بهترین خواب دنیاست  انگار ساعت هاست خوابیدم فارغ از تمام دنیا و آدم هاشو و مسائل و مشکلات خودم...

خدای مهربونم اومدم بهت بگم بــــاش

همیشه بـــاش

بذار تو لحظه به لحظه ی زندگیم با تمام وجودم با هر دم و بازدمم حست کنم

بذار تو باشی و تو   و منی که در قید تو زنده ست و...

بذار تا فقط تو واسه من مهم باشی   تو واسه من اصل باشی   اول باشی

بذار تا همیشه اگه گفتن کی رو بیشتر از همه دوست داری بگم   خـــــــدااااا

بذار تا اگه گفتن چقدر؟ دستامو مثل بچگی هام تا جایی که میتونم باز کنم و بگم  قدّ تمام دنیاااا

خدای مهربونم من خوشبختم وقتی تو پیشمی  وقتی اینقدر هوامو داری  وقتی تو امتحانی که قراره بشم داری یه دنیا تقلب بهم می رسونی...

معبود ِمن حالا دیگه آدم ها رو دوست دارم چون تو از روحت درونشون دمیدی  چون فطرتشون ذات و سرشتشون رنگ و بوی تو رو داره... چون وقتی منو با لبخند با آغوش با عشق با بوسه پذیرا می شن دلم قرصه که بوی تو رو میدن

میدونی که الان نرسیدم به این نقطه!من روزهاست فقط و فقط تو رو می پرستم و تو و تو و تو رو

گاهی میام برات می گم که بدونی هنوز همون فرینازم

هنوز همونی ام که می تونه یه دنیا مشکل داشته باشه و بایسته رو به دنیا و زمین و زمان بگه:

من خوشبختم

من خدا رو دارم پس خوشبختم

خدا جونم باش...

همیشه تو لحظه به لحظه ی زندگیم

تو تک تک نفسام باش

خدایا بذار آرامش الانم عمقش تمام مشکلاتو غرق کنه و

همیشه با افتخار سر بلند کنم و بگم خدای عزیزم دوستت دارم عاشق تو ام  می پرستمت...

و قلبا ایمان داشته باشم به اینکه

*ایـــاک نَعبدُ و ایـــاک نَستَعیــــن*

رگبار1: اینم  یه هدیه  از آقا حسین عزیز ... بی ربط با این روزای من نبود...

ممنون دوست خوبم

به قرآنم پناه بردم...به خدای مهربونم

دیشب شب عجیبی بود برام! اون از سر سجاده و حالی که بهم دست داد! و بعد که خوابیدم و از خدا خواستم راهو نشونم بده! روزای آسونی نیستن این روزا واسه من!شاید اصلا نمی فهمم کی درسامو می خونم و امتحانامو میدم! مثل خوابه برام ولی هر لحظه منتظر یه کابوسم که وعده داده شده بهم! که انگار ....

و دیشب و دوباره خوابی که باید میدیدم و ندیدم و خدای مهربونم با ندیدن اون خواب، جواب منو داد!و خواب شب قبلش که ادامه ی خواب اسفند ماهم بود و دلم نمی خواد دیگه اینجا بنویسمش! وامروز که از صبح پُر بودم از نبودنی که وقتی هم بود اشتباه کردم تن دادم بهش!

دیشب دیدم چه قدر فاصله گرفتم از اون چیزی که باید باشم و قبلا بودم!انگار توی این راه یه دفه چشم و گوشت بسته می شه ....دیگه نمی خوام بیشتر بگم!مهم اینه که دیشب باعث شد من دوباره از خدا بخوام دوباره اون قدرت با خودش بودنو بهم بده

دیگه چشمام طاقت این همه اشکو ندارن!اشکایی که برای سردرگمیه عجیبی سرازیرن...اشکایی که چند وقتی بود دیگه باچشمام غریبه شده بودن!

بین اشکام با قلبی که داره ذره ذره تلاششو میکنه واسه پاک موندن، استخاره کردم!واسه اونی که چند وقتیه مهمون دلم شده!واسه خودم واسه خدام....

و موندم از این آیه که اومد و تفسیرش که الان حس میکنم خدا با تک تک سلولای وجودم حرف میزنه

آیه ی ۲۲ سوره ی اسراء:

*در جنب خداوند ،خدایی دیگر قائل مشو ، که نکوهیده و بی یارو و یاور مینشینی*

وقتی یه آیه از قرآن خدای مهربونم اینقدر تمام تن منو به یه دفه میلرزونه و به خودم میاره ،چطوری میتونم خدایی غیر از اون قائل بشم؟!

به یه سکوت عمیق نیاز دارم!شاید باید کمی دور بشم از این روزها    از مهمونم   از کسی که هرچند عزیز باشه هیچ وقت نمی تونه به جایگاه خدا تو قلبم برسه!

و این روزا توی این ماه عزیز می خوام بیشتر به خدای خودم برسم!

دارن اذان میگن...

خدایا تک تک ثانیه های زندگیم داری باهام حرف میزنی و من غافلم ازت!؟

فقط منو ببخش و دوباره بذار بشم همون فرینازی که پاکی و صداقت قلبشو دوست داشتم...

به سکوتی عمیق نیاز دارم فارغ از این دنیای مجازی

شاید یک روز شاید دو روز شاید سه روز....

تا هضم کنم آیه ای رو که برام اومده و هنوز داره تنم میلرزه از این همه کوبِش!!

واسه بابای دوستم فاتحه بدین لطفا

پدرش ماه خوبی رفت پیش خدا

دوازدهمین جمعه ی انتظار

سلام مهربان آقای خوبی ها!

و امروز شاید خوشحال تر از هر زمان دیگری باشی مهدی جانم!

باران آرزوهای دیشب برای آمدنت هنوز بر جای جای تنت چه زیبا جا خوش کرده است و کاش همیشه در این دعاها و آرزوهای ناب ِدل های بارانی در حباب ِعشق ، آرام بنگری بر ما مشتاقان همیشگی ات مهدی جانم

و دیشب و دست ها را یادت هست؟  

دست هایی پُر از خالی بودن ها

پُر از تمنای پُر شدن ها

پُر از اللهم عجل لولیک الفرج ها

و دیشب چه زیبا بود راه زمین به آسمان و چه نورو نورافشانی ها و چه جرقه ها و چه فریاد های عاشقانه که با آسمان ، دالانی از عشق ساخته بود...

دیشب آسمان پُر از ستاره بود      ستاره هایی که با دیدنشان باید می گفتم  آمـــــین

شاید یکیشان برای حضور تو به آسمان زیبای شب هدیه داده شده بود و حالا آرام تر از همیشه و شادمان تر از هر وقت و ساعت دیگری می نشینم روی سجاده ی دریایی ام و برای آمدنت برای ظهور ِعشق،دستان خالی ام را تاا آسمان ها تاااااا خدااااااا بالا می برم.

مهدی جانم!

دلم گرم است که یکی از ستاره ها   همان آرزوی من برای آمدنت بود و کاش قلبی ترین آمــــینم برای ستاره ی تو بوده باشد مهربان ِمهربانان ِاین دیار...

و دلم می خواهد روزی بیاید و شب آرزو ها با آمیـــــن های تو  به سپیده سفر کند و چه شبی می شود آن شب که تو برای تک تک آرزوهای قلب های پاک و زلال و دریایی سرود ِآمیـــــن سر دهی و زمین و آسمان و فلک و افلاک و باد و هوا و نسیم و خاک و نور و ابرها و خورشیدو ماه و ستاره های آرزو ،همه و همه سجده ی شکر برآورند به پیشگاه ِخالق ِاین سراینده ی سرود آمــــین آمیـــــن های ناب ِ مهدی گونه ات...

حتی از توصیفش به وجد آمده ام عزیز ِ قلب کوچکم... چه رسد به روزی که گوش های زمین و زمان پُر از آوای مقدس ِتو گردد آقای دوست داشتنی ها

و حالا با قلبی که بوی خداااا می دهد  با دستانی که هنوز پُر از خالی بودن هاست   با تمام وجودم برای آمدنت برای دیدنت برای گوش جان دادن به آوای آسمانی ات آرزو می کنم شب آرزوهای آینده را با تو به سپیده تقدیم کنیم...   آمیـــــــــن

دوستت دارم آقای آرزوهای پاک و بی ریا

اللهم عجل لولیک الفرج

شب لیلة الرغائب

فردا شب ، شب لیلة الرغائبه

شبی که دعاهات میره تا آسمون  میره تا ماه و ستاره ها   میــــــــــــــره تا خدا

از اینجا بیشتر می تونین بخونین راجع بهش

فردا دلم میخواد روزه بگیرم! اما نمی دونم میتونم هم روزه بگیرم هم درس بخونم یا نه!؟شما ها چی ؟ روزه میگیرین؟!

راستی می شه آرزو هاتون رو بگین؟

خیلی دلم میخواد بدونم هر کدومتون چه آرزویی دارین که از همه واستون مهم تره

اگه کامنت بدون اسم هم بذارین این دفه استثناً پاک نمی شه!چون دلم میخواد واقعا آرزوهای واقعی تون رو بدونم

خودمم میگم آرزو هامو

خب منتظریـــــــم

اولی کی بود؟