آرامش ِ پنهان
ღ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ღ
آرامش ِ پنهان
ღ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ღدرباره من
خوش آمدی مهربان...
می خواهم قدم به قدم با خدا همسفر شوم....................
راه را دریاب...مقصدمان یکی ست...
بیا تا خود را به خدا بسپاریم !
خودش می داند راه را چگونه بر ما آسان و لذت بخش گرداند...
توشه ی راهمان رگباری از آرامش است که بر دل های بارانی مان می خورد...
اینجا قلبت را در دستت بگیر و پای برهنه وارد شو...
کفش هایت را دربیاور...
نکند ریگی به آن باشد!
آرام گـــام بردار
آرام مـــرا بخوان
اینجا سرزمین قلب های شیشه ایست
خودت آرام آرام بیـــا
خوش آمدی به بزم تنهایی هایم...
=========================
+++ تمام مطالب دست نوشته های خودمه!
همه بر اساس وقایع زندگیه منه!
+++ لطفا کپی نکنید.
ادامه...
یه پرواز عجیب...
عزیز من سلام...
امروز یه باره دلم خالی شد....
خوبه که بودی باهام وگرنه همون لحظه پروااااااااز می کردم تا ابدیت....
داشتم رانندگی می کردم،تنها بودم...
تنهای تنها...
حس کردم قلبم خالیه خالی شد...
یه خلا عجیب با مکش فوق العاده زیاد...
حس کردم سبک شدم...
انگار داشتم توی هوا رانندگی می کردم...
حواسم بود و نبود...
خودم هم بودمو نبودم...
دستام سرد سرد شدن ...یخ زدم یه مرتبه...
یه لحظه حس کردم قلبم خالی شد از همه...
از تمام وابستگی هام...
از تمام دلبستگی هام...
خالی شد از عشق وچه قدر بار سنگینی بود بر قلب خسته ام...
نمی دونم چرا ولی میون اون همه آدم توی ترافیک،حس کردم چه قدر تنهام...
دیگه عشقی ندااااارم... دارم پرواااااز می کنم ... پرواز...
یه لحظه با خودم گفتم اگه الان پرواز کنی هیچ وابستگی به هیچ کسی نداری...!!!حتی مریم...
این یعنی خلا...یعنی اینکه اقیانوس دلت یه مرتبه خشک خشک خشک بشه...!!!
.
.
.
یه باره اومدیو و رفتی نشستی توی قلبم...
انگار می شنیدم صدایت را...
گفتی فرینازم من که هستم...یادته بهت قول دادم هیچ وقت تنهات نمی ذارم؟!!..
یادته بهم قول دادی وابسته نشی وارسته بشی؟!!
من باهاتم...تو عزیز منی...
.
.
.
اومدیو قلبمو پر کردی از عشق خودت...
اومدیو دوباره پرم کردی از وجود مقدست...
دمیدی در من...شدی برام اکسیژن...عشق...انگیزه و شوق برگشتن دوباره به زمین...
سیراب شدم از حضور نورانیت...
حس کردم دارم می یام پایین...
حس کردم بدنم گرم شد...دوباره گرمای وجودت را به من ارزانی داشتی عزیزترینم...
به خودم اومدم دیدم هنوز فرمون توی دستامه...
ولی الان دیگه دارم روی زمین رانندگی می کنم...
پرم از تو ... از عشقت ... از نورت ... از گرمای وجودت ... وتک تک سلول های بدنم گواهی حضورت را زمزمه می کردند...
عزیزترینم ... خدای خوب و مهربونم ...
شکر....بینهایت شکرت بهترینم...
ممنون که دوسم داری و تنهام نمی ذاری...
ممنون که امروز به دادم رسیدی و زندگی دوباره ای بهم بخشیدی...
خدای عزیزم به خاطر همه چیز ممنون...
باش ...همیشه و همه جا...
می دانی که اگر نباشی...یا اگر نخواهی که باشی،فنا می گردد روح وجسم فانی ام...!!!
حالا فقط عشق توست که سراسر قلبم را به احاطه در آورده است...
زمانی قلبم را خانه ی کسی کن که آن را خالی نگرداند...
که لیاقت همجواری تو را داشته باشد...
عاشقتم تا...
پسر به دختر گفت اگه یه روزی به قلب احتیاج داشته باشی اولین نفری هستم که میام تا قلبمو با تمام وجودم تقدیمت کنم.دختر لبخندی زد و گفت ممنونم...
تا اینکه یک روز اون اتفاق افتاد...
حال دختر خوب نبود...نیاز فوری به قلب داشت...از پسر خبری نبود...
دختر با خودش می گفت :می دونی که من هیچوقت نمی ذاشتم تو قلبتو به من بدی و به خاطر من خودتو فدا کنی...ولی این بود اون حرفات...!!!حتی برای دیدنم هم نیومدی…شاید من دیگه هیچوقت زنده نباشم.. آرام گریست و دیگر چیزی نفهمید…
چشمانش را باز کرد...دکتر بالای سرش بود.به دکتر گفت چه اتفاقی افتاده؟دکتر گفت نگران نباشید پیوند قلبتون با موفقیت انجام شده.شما باید استراحت کنید... درضمن این نامه برای شماست...!
دختر نامه رو برداشت.اثری از اسم روی پاکت دیده نمی شد. بازش کرد و درون آن چنین نوشته شده بود:
سلام عزیزم.الان که این نامه رو می خونی من در قلب تو زنده ام...
از دستم ناراحت نباش که بهت سر نزدم چون می دونستم اگه بیام هرگز نمی ذاری که قلبمو بهت بدم...پس نیومدم تا بتونم این کارو انجام بدم...امیدوارم عملت موفقیت آمیز باشه
عاشقتم تا بینهایت
بالاخره بزرگ شدم...
چه حس عجیبیه وقتی آدم حس می کنه بزرگ شده...
باید کارای آدم بزرگا را انجام بده...
باید بتونه یه زندگی را بچرخونه...
باید لحظه هاشو تقسیم کنه بین خودشو خانوادش...
این روزا باید حواسم به خیلیا باشه...
باید مراقب خیلی ها باشم...
کوچیک که بودم وقتی با دوستام مامان بازی می کردیم؛همیشه دوست داشتم بزرگ بشم...
دوست داشتم واقعا غذا بپزم...
دوست داشتم ماشینمون واقعی باشه و بشینم و ساعت ها رانندگی کنم...
دوست داشتم وقتی می رم خرید؛مغازمون واقعی باشه و اون قدر خرید کنم که دستام دیگه جا نداشته باشن...
دوست داشتم هم کلام بزرگ ترا بشم...
دوست داشتم روم حساب کنن...
دلم می خواست اون قدر کار داشته باشم که حسرت یه لحظه استراحت تو دلم بمونه...
به آسمون می گفتم پس کی هم قد تو میشم من؟؟؟!!!
دیشب نشسته بودم به ماه و ستاره ها نگاه می کردم...داشتم با خدا جونم درد دل می کردم و از هر دری براش تعریف می کردم...
غرق در خدا و آسمون شب و سکوت مطلق و آرامش بخش اطرافم شده بودم که یه باره یاد آرزو های دوران بچگیم افتادم....
دیدم الان دارم واقعا غذا درست می کنم...
دیدم ماشینم واقعیه و می تونم باهاش برم و به همه ی کارام برسم...
دیدم امروز که رفته بودم خرید؛اون قدر دستام پر بود که دیگه جااااااا نداشتم...
یادم اومد از صبح تا حالا چه قدر با بزرگترا هم کلام شده ام...و چه قدر روم حساب می کنن!!!
ویه لحظه به خودم اومدم دیدم اون قدر خسته ام که حتی نمی تونم بلد شم برم توی اتاقم بخوابم...
یه حس خوبی بهم دست داد...
گفتم ببین فریناز خانوم چه قدر زود بزرگ شدیا !!!
ببین الانی که توش قرار گرفته ای آرزوی زمان کودکیت بوده...
الان شاید خیلی از هم سن وسالات خیلی از تو عقب تر باشن...
عقب که نمی شه گفت؛ خب شایدم اونا توی بچگی از این آرزوها نکرده بودن...!!!
دوباره به خودم اومدم و گفتم:ببین فریناز،تو وقتی بچه بودی این آرزو ها برات محال بودن...فکر می کردی هیچ وقت بهشون نمی رسی ...ولی دیدی که الان غرق در اون لحظاتی ...
و چه قدر لذت بخشه نفس کشیدن توی ثانیه هایی
که زمانی حس می کردی واست محال محاله.....
یه لحظه با تماااااااام وجودم به آسمون نگاه کردم و دوباره آرزو کردم...آرزو هایی که الان واسم خیلی بزرگ و محالن...ولی میییییییی دونم که یه روزی و یه جایی دوباره حس می کنم غرق در آنها شده ام....
یه موقع هایی هست وقتی به خودت و زندگیت نگاه می کنی ...یه نگاه عمیق...می بینی میشه خیلی محال ها را ممکن کرد...
میشه خیلی قفل ها را باز کرد...
میشه غرق شد در ثانیه هایی که فقط آرزو بوده اند...
میشه بزرگ شد...
اون قدر بزرگ که دلت نخواد زمان نه عقب بره نه جلو...
و الان را دوست دارم...
این بزرگ شدن را دوست دارم...الان بیشتر خدای عزیزم را حس می کنم...
خدا جونم کمکم کن تا از این بزرگیم خوب خوب خوب بهره ببرم
سومین بدرقه...
امروز سومین بار بود...
ساعت یک ظهر...
چهارشنبه...
دو ماه پیش مریم را بدرقه کردم....
یک ماه پیش دوست خیلی خیلی خوبم را...
و امروز هم پدر و مادرم را...
مامان و بابام راهی سرزمین مقدس وحی شدن...
مکه ی مکرمه و مدینه ی منوره...
همیشه از اومدن همچین روزی می ترسیدم.ولی...
ولی اوووووووووومد بالاخره اومد.
وقتی بدرقه کردن واست عادی بشه...
وقتی بدرقه کردنا متوالی بشن و بدون پیشواز...
نمی دونم چرا یه حس خلا عجیبی دارم...
اصلا نمی دونم باید چیکار کنم...
حس می کنم دارم نقش هیزم را بازی می کنم...
می سوزم تا مامان بابام برن حاجی بشن...
می سوزم تا مریم بتونه پیش شوهرش بمونه اون سر دنیا...
می سوزم تا بقیه نسوزن...
می سوزم تا...
چرا باید کسانی را که دوستشون دارم این طوری پشت سر هم از دستشون بدم...
شاید بگین مامانت اینا می رن و حاجی می شن و بعد یک ماه بر میگردن!!!ولی الان که با بودن در کنار خانواده ام نبود مریم داشت برای من کم رنگ تر میشد؛الان موقع رفتنشون نبود...
دوست دارم کسی بود که این تنهایی ها را برام کم رنگ می کرد....ولی می ترسم این دعا را هم بکنم...
می ترسم او هم بیاید...نماند وبرود...
الان با این همه فشارای روحی...آغاز میانترم هام...مامان و بابای خونه شدن و...
ایکاش بتونم دوام بیارم...
احساس می کنم دارم ته یه دیگ آب جوش میسوووووووووزم...روزهاست که دارم میسوزم...
بعضی موقع ها چه قدر نفس کشیدن سخت می شه!!!
امروز خیلی ها مونده بودن پیشم...اقوام آشنایان...
ولی مریم نبود...
تنهایی خوبه ها ولی وقتی اطرافت پر باشه از آدمای جورواجو و اون وقت احساس کنی تنهاترین آدم روی زمینی ....
اون تنهایی خیلی هم خوب نیست....
می خوام کمی هم از مریم و روز های با هم بودنمون بنویسم...
این طوری دیگه مریم مجهول نمی مونه...
خدا جونم مراقب مهمونای امسالت باشیا....
ازشون خوب پذیرایی کن خدای خوب و مهربونم...
نیت های پاک تو را به خدا می رسونن...
امروز داشتم قلب یخی قسمت ۹ را می دیدم...
فیلم فوق العاده ایه.... حتما ببینید....
فرزاد واقعا عاشق چیستا بوده تا اینکه چیستا به قتل می رسه و فرزاد را به حکم قاتل می گیرن!!!
ولی قاتل اصلی یکی دیگس....
فرزاد را هم به قتل می رسونن و فرزاد بالاخره به عشق پاکش می رسه یه جایی که دیگه هیچ کسی بهش تهمت نمی زنه....
یه جایی که هیچ چیزی نمی تونه اونا را از هم جدا کنه...
با اینکه این فقط یه فیلم بود ولی در واقعیت هم همیشه آدما به نیت های پاکشون می رسن شاید این دنیا نشه ولی بالاخره یه وصالی صورت میگیره...یه وصال قشنگ...قشنگ به معنای واقعیش...!!!
یادمون باشه اگه عاشق شدیم نیتمون پاک و بدون قصد و غرض باشه....
در واقع عاشق می شویم تا قلب هایمان پاک و نورانی گردد....
نیتمون که پاک و خوب باشه همه چیز حله....
از خدای مهربونم می خوام که قلب های همه را اول با عشق خودش پاک و درخشان کنه و یه عشق قشنگ زمینی هم بهتون امانت بده تا انگیزه ای شود برای زندگی در این روزهای بی بازگشت....
حواسمون به نیت هامون باشه....
می تونی از فرش به عرش برسی یا برعکس...!!!حالا تو کدومشو دوست داری دوست خوبم؟؟؟!!
