حالا فقط برای تو وقت دارم!

داری می بینی به تو می گویم کار دارم و وقت ِتو را ندارم!

اما تو می گویی وقت‌ ِتو را دارم و کار ندارم!!!

و دوباره چشمانم خیره می گردند به سنگ فرش جاده ی زندگانی ام...

با اشک هایم زمین را می شویم...

آخر می گویند تو با بهار می آیی!

اما به آن ها بگو تو همیشه همین جا بوده ای...

چشمان من روزهاست کور ِدیدنت گشته است!!

مهربان بی منتهایم!

تو همیشه برای من وقت داشته ای و من این بار شرمسارتر از همیشه تکیه بر شانه هایت زده ام...

انگار تمام امنیت دنیا جمع می شود در تو و دست ِ مهربانی هایت ثانیه هایم را نوازش می کند.

حالا دلم به بودنت،سخت،گرم شده است

خوب ِخوبانم!

ببخش اگر این روزها کمتر درخانه ات را می کوبیده ام...

به تمام کارهایم گفته ام من وقت ندارم!

حالا در بست در اختیارت هستم جان جانانم...

دلم می خواهد آوای نیایش هایم همدم همیشگی ات گردد عزیزترینم...

چشمانم را با چشمه ی جوشان عشق تو،غسل داده ام  تا تو را شفاف تر از همیشه حس کنند..

تمام وقتم برای تو عزیزترینم...