جمعه ای از جمعه های انتظار

هواللطیف...

سلام بر تو ای یگانه منجی عالم و عالمیان

سلام بر تو ای حجت خدا بر تمام زمین و زمینیان

سلام بر تو مهدی جان

نامت را که صدا می زنم امواج آهنگین حضورت در جانم به یکباره می پیچد و مرا فارغ از این جهان و بی اکسیژنی محض حیا و عفت و حرمت ها در حضور ملکوتی تو گم می کند و آرامشی عمیق بر جای جای دلم جوانه می زند... دلم قرص می شود که تو هستی و خدایمان هست و او برترین تدبیرکنندگان و ماکران است بر تمام مکرهای شوم دشمنان این روزها

روزهایی که سیاه دلان شوم و شیطانی بذر حسادت و نفاق بر زمین پاک ایمان می کارند و با با کورسوی نوری از میان چشمی بی جان در قاب هرمی شش پرشان، خورشید می شوند و با گنداب لذت هرزگی های محض، باران می گردند! گوشه ای میوه های کال نقشه های شومشان را گاز می زنند و در هاله ی هپروتی محض گمند و برای خود قصه های رنگین می بافند!

عجب نیست! از مغزهایی که تهی از هرآنچه انسان است و ایمان و خلیفگی خدایی که پروردگار جهان و جهانیان است

عجب نیست! از دل های بافته شده با تار و پود هرز و هوس و اوهام شیطانی

آنان که کرور کرور آتش بر اقیانوس بیکران ایمان می اندازند و چشم های کورشان با آب و آیینه و روشنایی بیگانه

آنان که دم به دم شمشیر بر ستون ایمان می زنند و دست هاشان با استواری و صلابت و اقتدار خدا غریبه

آنان که نمی دانند زمین پاک دل مومنان مملو از دانه های محبت ازلی ست و با نور خورشید مهر خدا جان می گیرد و با باران های رحمت و عشق بی نهایت او سیراب می شود

آنان که در غفلت محض خود در خوابی عمیق فرو رفته اند و در خیال خام خودشان تیشه بر ریشه ی ایمان می زنند! آنان را چه به بیداری و ایمان و اقتدار!

آنان از قدرت سرخ لاله ها بی خبرند

چشم هاشان همه کور ِاتحاد خدا و لاله هاست

گوش هاشان همه کَر ِعاشقانه های ملکوت و کبریاست

و دل هاشان مملو از سیاهی و هپروت و غفلت و ادعاست

کدام عقل سلیمی باور می کند که مشعل های بی جان آتش شیطان اقیانوس بیکران ایمان را به آتش زند؟

بیا مهدی جان

اینجا تویی و خدایمان

تویی و عترت پاک تو از نسل پیامبرمان

تویی و حضور تو و آرامش عمیقی که به یکباره تمام جانمان را احاطه می کند

و حرص و بغض و کینه ی دشمنانی که در حیرت ِآرامش ِمحض ِدریای دل مومنانند!

اینجا تویی که عطر حضورت مملو از یاس های سپید و ارغوانی مادرت زهراست

تویی که بیرق دل و دینت یادگار سالار دشت کربلاست

اینجا تویی و حرمت او که واسطه ی تمام خیر و برکات زمین و آسمان است از جانب یگانه ی مهربانمان. و حالا عده ای به رنگ و بوی شیطان در خواب سنگین غفلتند و عقل هاشان همه زائل! یادشان رفته همین نفسی که آنان را انسان کرده به حرمت او که محمد مصطفی ست به آنان عطا شده است. حال به جایی رسیده اند که شعار من من من سر می دهند و شیطان را به یاری می گمارند و حرمت گلستان محمدی را می شکنند! اما نمی دانند خداوند برترین تدبیرکنندگان است و مکرشان به خودشان باز می گردد!

حالا تو اینجایی. تویی که ثمره ی باغ و بوستان خاندان عترتی.تویی که خدا را داری و دست در دست او تمام ظلمات زمین و زمینیان را به نور می نشانی

دست هامان تا به آسمان ها بالا رفته است

دل هامان به دنبال تو آواره ی تمام کوچه پس کوچه های زندگی ست

و لب هامان همه به دعا برای ظهور تو می رقصد

بیا که حرمت محمّد و خاندان پاک او جز به دستان امامت تو حفظ نمی شود

رگبار1:

به حرمت امروز، هر دل بارونی که دوست داشت 100 تا صلوات هدیه کنه به حضرت محمّد(ص)