جدا از تو در آشیانه...

فلـک با من ِ مــانده بی تـو، سر ِسازگاری ندارد

ازین دشمن ِجان عاشق، دلم چشمِ یاری ندارد

نگویم که در عشقبازی، چرا خوب ننشیندم نقش

کسی کز سر ِجــان گــذشته، غـمِ بدبیــاری ندارد

یکی همچو من بهر ِمعشوق، یکی بهر ِ دلخواه ِدیگر

به عــالم کسی را نیــابی، که چشم انتـظاری ندارد

فتاده ست در صیدگاهی که راه ِرهایی ازان نیست

بمیـــرم بـرای دل ِخـود، که جز زخـــم ِکــــاری ندارد!

دل ِناتوانم ازین پیش، چه بار ِفـراقی که می برد!

کنـون طاقـت او شده طــاق، دگـر بـردباری ندارد

تو ای دورافتاده ازمن، چه می پرسی از حال و روزم؟

جــدا از تــو طفلی یتیــمم که جـز آه و زاری نــدارد

تــرا دوست دارم، ولیکن نپرسم مرا دوست داری؟

که تـرســم بــرون آیـد از کار، سوالی که آری ندارد

مـــرا گر برانی، نرنجــم، که از لطـــف زودم بخــوانی

که دیده ست چون من عزیزی، که پروای ِخواری ندارد؟

مذاقم شود تلـخ ازان می، که باشد خمارش ز دنبال

من و مستی از بوسه ی تو، که در پی خماری ندارد!

جـدا از تـو در آشیـانه، دلم تنگ تر از قفس شد

بهـــار است، امّـا گلستـان صفـای بهـاری ندارد

به دیواری از جنس ِکاغذ، توان بی خطر پشت دادن

به پیمــان ِتــو تکیــه کردم، که آن استـــواری نــدارد!

استاد محمّد قهرمان

89/8/16

چهلمین روز عروج آلاله نشانت تسلیت باد...

روحت شــاد و یــادت جـــاویدان

قهـــرمان ِ غــزلیات ناب ِخراسانی