سوالات سه نقطه ای

هواللطیف...

دروغ است هر که می گوید دوست ندارد دوست داشته شدن را

هر که می گوید وقت ندارم دوست داشته باشم و دوست داشته شوم

و  هستند آدم هایی که به روی آدم می آورند

هستند افرادی که خودشان میان زمین و آسمان معلقند

و میان حرف های دیگر، یکهو از تو می پرسند راستی چرا...؟

و من می خندم! در دلم گریه می کنم، در چهره ام جدیتی هویدا می شود

در دستانم لرزشی

در وجودم خلأیی

و اما شانه هایم را راست می کنم و درست می نشینم و با شجاعت تمام دروغ می گویم!

آخر دروغ گفتن هم شجاعت می خواهد!

جلوی اشک ها را گرفتن و از اعماق جان سوختن هم!

پوشاندن لرزش عصبی دست ها هم حتی

و یا پلکی که می پرد

آری

شجاعانه چشم در چشم کسانی که از من می پرسند چرا ...؟! دروغ می گویم

و کسی جز افکار پریشانم و اویم و خدا نمی داند که دروغ مصلحتی گفتن هم چقدر برایم سخت است

اما مجبورم

در برابر درک کم آدم هایی که از من این سوالات احمقانه را می پرسند، مجبورم

و گاهی دلم می خواهد راست راست در چشم هایشان نگاه کنم، اصلا جلوی خودم را نگیرم، و اشک بریزم و بگویم: نمی شود! می فهمی؟! ن م ی ش و د!!!

تا هر بار که مرا می بینند این سوالات احمقانه را نثارم نکنند و این من ترک خورده را پتکی دیگر نپاشند

بند زنی نمی یابم و این روزها می ترسم از فرو ریختن

اگر جایی

صدای خورد شدن یک قامت زنانه ی نحیف بلند را شنیدید

اگر هزار تکه شد

اگر تکه هایش هم می خندید و داشت تمام غرورش را حفظ می کرد

بدانید آن منم!

منی که این روزها کم آورده ام از ایستادن

از محکم بودن

از کم درکی و بی درکی آدم هایی که حتی ادعای دوستی  می کنند...

+ یاد بگیریم کمی منصفانه حرف بزنیم، کمی منصفانه سوال کنیم!

اصلا به آدم ها چه ربطی دارد که فلانی ازدواج می کند یا نه؟ یا حتی کی! کجا و با چه کسی

واقعا به آدم ها چه ربطی دارد؟!!!!

++ آهنگ جدید وبلاگم رو دووووس دارم... اصلا ویلون واسه همین وقت هاس که بیاد چوبشو بکشششششه به دلت... بلکه یکم حالت عوض شه

سوز داره شبیه سوز این شبای پاییزی

+++   دلم برای رگبارآرامشم تنگ شده بود....  لینک وبلاگم